WE ZIJN WEER THUIS

Woensdag 26 oktober 2011

Met de bezoekers uit Boxmeer heerlijk bij Alba gelunched en daarna hebben zij de ‘Citytour’ gedaan. Waren erg onder de indruk en zeker de volgende dag, toen ze met Paul naar Kimasa en Mpumedde zijn geweest.

Ondertussen zat ik in Entebbe waar Jorien en Anne in het midden van de nacht aankwamen. ’s Morgens wilde de auto weer eens niet starten maar dat lukte uiteindelijk wel en toen maar meteen naar Jinja doorgereden, zonder de gebruikelijke winkelstop in Kampala.

De dagen daarna de nodige uitstapjes met Jorien en Anne om ze de stad te laten zien, wegwijs te maken in het Afrikaanse leven en het is altijd erg leuk hoe onze vanzelfsprekendheden voor hun weer een bron van verwondering en nieuwsgierigheid zijn. Ze maken leuk en vlot contact en zeker Robert en Bakali genieten daar van.

Dinsdag hebben we met hen onze negende ‘trouwdag’ gevierd bij de Chinees en het is goed dergelijke momenten in je leven te blijven markeren. We hebben natuurlijk weer de nodige afspraakjes afgewerkt maar vooral weer genoten van de tuin en alle mooie dingen om ons heen. Het is een voorrecht daarvan te kunnen genieten en de rust te nemen.

Zaterdag was Anne jarig en zijn we met Robert, Bakali en Bashid naar de Itanda en Bugugali Falls geweest. Vooral de tocht erheen is ltijd weer een ervaring: hoe mensen overal bewegen, bezig zijn – met niets – en het leven maar nemen zoals het is. De waterstromingen maken je altijd weer klein en het is leuk dat ook te zien als er weer een paar stoere rafters over de kop gaan. Oprecht leedvermaak!

Jorien en Anne hebben ’s avonds pannenkoeken gebakken en met een potje sjoelen was toen het feestje compleet.

Zondag naar de kerk. Bij Father Picavet en daar hadden we de vreemde ervaring dat als gastcelebrant father Alex was uitgenodigd. We zaten op de eerste rij dus op nog een 3 meter van de preekstoel en die stond me daar een vroom verhaal te houden over ‘missie’ en ‘liefde’! En het was deze father Alex die die advocaat op ons heeft afgestuurd en de eerste dreiging uitte ‘dat we maar beter uit het bisdom konden vertrekken’. Hij kon ook niet de moed opbrengen ons na de mis een hand te geven.

Maar buiten scheen de zon weer.

Jacob is inmiddels beter en dus wat meer tijd om de dingen te regelen die er ook bij horen. Dat is vooral  zorgen dat er weer overal geld komt, dat er weer overleg op gang komt en dat we weer deel uit maken van het dagelijkse leven. We zijn weer thuis.

Vandaag overleg gehad met het bestuur van de creche in Soweto, morgen vergadering met het KisoBOKa Art Centre en morgenmiddag op bezoek bij de Bisschop.

 Aan de Itanda Falls

KOLI KAYO

Maandag 17 oktober 2011

KOLI KAYO

Dat betekent: ‘welkom terug’  en dat hebben we de afgelopen week vele malen gehoord. In de buurt, op de markt, in de supermarkt, op de projecten en het voelt alsof we hier al weer maanden zijn. Heel vroeg in de ochtend (04.00) kwamen we die donderdag aan. Een goede reis en vliegensvlug door Kampala heen.

Meer over onze thuiskomst kun je het beste lezen op de website: www.kisboka.nl en die site zullen we ook wat beter gaan bijhouden.

Het was een plezierige thuiskomst en we zijn al snel weer gewend. De tuin heeft het voortreffelijk gedaan en vooral de tomaten doen het geweldig. Elke dag wel een kilo en dus veel verwerkt: tomaten-paprika (ook uit eigen tuin)-chutney, tomaten-pasta-saus, tomatensoep..er is niet tegen op te werken, maar het is allemaal lekker. We hadden veel zaden uit Nederland meegenomen en de eerste komen al op. Het is dan ook heel vruchtbaar weer. Bijna elke dag regen – soms uren lang, vooral ’s nachts – en dan overdag heerlijke temperaturen. Nu zo’n 30 graden in de schaduw. Niet alleen goed voor de planten, maar ook voor ons gemoed.

De eerste dagen hebben we het kalm aan gedaan. Veel rond het huis geklungeld, wassen, kleren uitzoeken om weg te geven, maar ook naar de stad. Waar ze de markt hebben verplaatst en dus was het weer even zoeken. Maar we vonden onze vaste verkoopsters al snel en het eerste wat ze vroegen: “Zing je weer een liedje voor ons?” Dat is weer thuis komen.

We hebben weer de gebruikelijke stroomuitvallen, de ene keer tijdens de dag, de andere keer in de avond. Dan hebben we weer tijd voor een potje scrabble of yhatzee bij kaarslicht en dat is ook best gezellig. Andere avonden wat lezen en ik verslind me nu aan de dikke pil ‘Wat is de wat’ (met dank aan Fred en Mies) een indrukwekkend verhaal over een vluchteling uit Sudan. Paul schildert weer wat en ondertussen doen we natuurlijk gewoon ons ‘werk’. De projecten bezoeken, waar toch alles langzaam is doorgegaan, mensen bezoeken en ontvangen om weer op de hoogte te raken en weer plannetjes maken voor de komende tijd.

Jacob is de hele week ziek (ernstige malaria) dus dat betekent ook de nodige huishoudelijke klussen. En de administratie weer op orde brengen, rekeningen betalen en natuurlijk weer het nodige gedoe met de auto’s.

Gisteren heerlijk konijn gegeten (met Dineke en Dirk), niet ‘in het zuur’ maar volgens een recept van Braakhekke, met een pittige saus van ansjovis, kappertjes en knoflook. Westerser kan het bijna niet. Volgende keer ‘konijn op z’n Afrikaans’ maar ik met nog uitzoeken wat dat inhoudt.

Vandaag (maandag) naar Entebbe om Jorien en Anne op te halen. De eerste blijft 6 maanden, de ander tot einde van het jaar. Maar eerst vanmiddag nog 6 bezoekers uit Boxmeer, die enkele van onze projecten willen bezoeken.

We zijn dus weer helemaal thuis!

LAAT DE HERFST MAAR KOMEN

Dinsdag 4 oktober 2011

Het geklaag over de slechte zomer was niet van de lucht, maar ook het gejuich over de prachtige nazomer. We hebben er volop van meegenoten en misschien, als het hier atijd zo'n mooi weer zou zijn, zouden we wel eens een nieuwe afweging kunnen maken tussen Uganda en Nederland. Maar nu vandaag de herfstbladeren vallen en het miezert...... zijn we weer blij dat we morgen terugvliegen. De zon tegemoet! Hoewel? In Kampala schijnt het ook te miezeren.
We hebben goede en drukke weken achter de rug. Een fantastisch weekend in Zaandijk waar 150 mensen kwamen kijken naar onze Ugandese kunst en 6 kunstwerken verkocht zijn. We hebben voor het eerst de Zaanse Schans bezocht en dan zie je toch dat Nederland ook mooi is en dan kribelt het Hollands gevoel over je hele lijf. We hebben een zonnige vakantie op Cyprus doorgebracht met veel luieren op het strand, lekker eten en weer nieuwe dingen gezien en dat zomergevoel ging hier gewoon door.
We hebben veel geregeld voor onze terugkeer en we hopen dat we we dingen daar aantreffen zoals we ze verwachten. Er kan natuurlijk in de afgelopen weken van alles gebeurd zijn en dat maakt het ook wel weer spannend.
We hebben een goede KisoBOKa-avond achter de rug. Het wordt toch meer een ontmoetingsgebeuren tussen bezoekers die recent in Jinja waren en nieuwe bezoekers, dan dat het een bijeenkomst van de achterban is, maar ook dat is waardevol. De eerste bezoekers staan al over 2 weken op de stoep en we hopen dat we dan ook een beetje weten hoe de zaken zich dan met name in Mpumedde gaan ontwikkelen. Zijn alle jongens er nog? Is het gebouw klaar? Zijn er nieuwe kandidaten?
Over enkele dagen zullen we het weten. Maar eerst maar eens rustig thuis komen. Vandaag - op dierendag - voor Castor en Polla stevige kluiven gekocht en we verheugen ons al op hun geblaf en gekerm als we donderdag morgen weer in Bukaya zijn. Vandaar zullen we jullie wel weer snel informeren over de actuele situatie.
We wensen jullie een mooie herfst toe en bedankt voor alle zorg en lekkere dingen waar we weer van konden genieten.